DİNLEMEK

Dinlemek giderek zorlaşıyor. Sabah erken saatlerde derse gelen öğrenciler eskiye oranla daha isteksiz. İsteksizliğin nedeni sorgulandığında uykusuz ve yorgun oldukları ortaya çıkıyor. Konu yaratım, sanat, tasarım, teknoloji, renk, biçim gibi karmaşık ilişkiler ağı içindeyse dinlemek imkansız hale geliyor. Çünkü öğrenci karmaşa içinde. Yürürken, araç kullanırken, yemek yerken cebimize gelen gerekli-gereksiz bilgi bilincimizi teslim almış durumda. Düşünmek için gerekli zamanı bulmak, gelen bilgiyi ayıklamak, düzenlemek hepimiz için sorun. En olmadık yerde insanlar telefonlarıyla meşgul. Unutkan, yorgun, isteksiz öğrenci eğitim için önemli sorun. Projesini evde unutan, otobüste kaybeden, çizdiği detayları bulamayan öğrenci neredeyse yadırganmaz hale gelmek üzere.

Eğitimin amacı ne? Mesleği öğrenmek ve mezun olduktan sonra yaratılan ürünlerle insanların mutlu yaşamalarına aracı olmak değil mi? Söz konusu sorunu ya da herhangi bir sorunu çözemeyen eğitimci yaratıcı tasarım ve eğitiminden söz edebilir mi? Eğitimci olarak önemli olduğunu düşündüğünüz bilgiyi aktarmaya çalışıyoruz ama öğrenci dinleyemiyor. Eğitimcinin görevi mesleğin coşkusunu gençlere aktarmak değil mi? Bu coşku aktarılamazsa yaratıcılıktan söz edilebilir mi?

ab, nis 16