18 Mart

Düşüncenin alışkanlık olduğu, yeme içme gibi diğer alışkanlıkların da düşünceyle yakın ilişkide olduğu ortaya çıksa da sonlanmayabilir. K, bunu "worbal understanding" olarak adlandırır. Yani sözcüklere dayalı anlayış. Sözcüklerin baskın karakteri anlaşılıp terk etme işlemi kendiliğinden gerçekleştiğinde, bilinçte tam bir hareketsizlik oluşur. Bu hareketsizlik meditasyondur.

Meditasyon; korku, haz, kıskançlık, hırs, insana veya mala bağımlılık anlaşılmadan yapılamaz. Zaten meditasyon yapılan şey değil, içinde olunan bir bilinç halidir. Birey dünyanın en sakin yerine gidip, orada yıllarca meditasyon yapmaya çalışsada, bilinç hareketsiz kalamayabilir.

Ben sözcüklere önem verir. Zengin fakir, başarılı başarısız, akıllı akılsız, siyah beyaz, iyi kötü tanımları, bilincimizi baskı altında tutan karşıtlıklardan başka ne olabilir? Karşıtlıklar birbirlerinden hoşlanmaz. Er ya da geç çatışırlar. Çatışmadan kaçınmak için ilişki kurmaktan vaz geçmek ilk bakışta çare olarak gözükse de, yalnızlığa ve duyarsızlığa neden olur. Korku, haz, kıskançlık ve hırs ancak ilişki içinde öğrenilir. İlişki kurmak istemeyen veya kuramayan bilinç haz ve korku içinden kurtulamaz. Haz korkuyu, korku hazzı büyütür. İkisi de insanın acısının kaynağıdır. Bilinç acısından kurtulmak isterken, önüne çıkan her yeni durum kısa sürede alışkanlığa dönüşür ve hep yeni heyecan peşinde oradan oraya sürüklenip durur. Söz konusu kısır döngü sonlanmadan acı sonlanmaz.

Mutluluk bir tür yeterlilik hali değil midir? Mutluluk aramanın sonlanmasıdır. Başarı kadar, başarısızlıktan kurtulmaya çalışmak da arayış değil midir? K, arayışın sonlanmasının ancak 'seçimsiz izlem' yoluyla olabileceğinden söz eder. Seçimsiz izlem meditasyondur. Olanın anlaşılmasıyla, bilincin hareketsiz kalışı düzene neden olur. K, işte bu nedenle hareketsizliği en üst düzey zeka olarak tanımlar.

ab, ist, 18 mart 19