Aşk

İnsana duyulan aşk ölümlü, tıpkı bedenin sonlanması gibi. Ölümsüz olan yaşam. Hiçbir zaman sahiplenemeyeceğin, doyamayacağın, senin olamayacak yaşam. İnsana duyulan aşk ve yaşam sevgisi farklı iki düşünce bölünmüşlüğü olmak yerine bütünsel bir işleyiş.

Yaşam düşünceye gereksinim duymaz. Çünkü onu düşünce tasarlamaz. Düşünceden bağımsız hareket eder. Ancak bilinç, düşünce veya zihin -nasıl adlandırılıyor olursa olsun- yaşamı anlamak ister. İnsana duyulan aşkı düşünce yönlendirir. Oysa yaşamın anlaşılabilmesi için düşüncenin kurgusal, sınırlı, aldatıcı işleyişinin eksiksiz kavranması gerekir. Herkes yaşam yolculuğunu kendi tamamlamak zorunda. Kimse diğerine yaşamı tarif edemez. Yaşamımızı tesadüfler yönlendirir. Yaşam kimi zaman zor, kimi kolay ilerler. Düşüncenin önemini yitirdiği içgörü gerçekleştiğinde, sevgi yaşam içindeki yolunu sakince sürdürür.

ab, 6 ock 18